چند وفتی است مطالبی راجع به طرح معرفی مازندران به عنوان کلانشهر مطرح می شود ؛ موضوعی که شاید برای خود افرادی که چنین موضوعاتی را بیان می کنند به درستی تحلیل نشده باشد . به راستی مازندران را کلانشهر معرفی کنیم یعنی چه؟!

اگر از نگاه مدیریتی به این قضیه نگاه شد ؛ چه کسی این کلانشهر را اداره کند؟ آیا تمام شهرداریهای تمام شهرهای استان تحت شهرداری مرکز استان اداره شود؟! با این موضوع وضع شهرهای استان بهتر می شود؟!

و یا اگر از دیدگاه بودجه کلانشهرها به این موضوع نگاه شد ، آیا واقعا با این بودجه ، استان پهناور مازندران آباد می شود؟!

این مسائل نه تنها باعث رونق استان نمی شود ، بلکه کاری بیهوده و کم ارزش است .

پیشنهاد بنده معرفی کردن چند شهر نزدیک به هم به عنوان کلانشهر است که تحت یک شهرداری مرکزی اداره می شوند . جمعیت شهر ساری حدود 300 هزار نفر است که در روزهای کاری ، گاهی اوقات بیش از دوبرابر این هم می شود .

می دانیم مطابق تعریف جدید ، کلانشهر به شهرهایی گفته می شود که جمعیت آنها حداقل 500 هزار نفر باشد . یعنی حدود 200 هزار نفر کم داریم تا ساری را کلانشهر معرفی کنیم . از طرفی شهرهای سورک (میاندرود) و قائمشهر فاصله بسیار کمی با ساری دارند و حد فاصل شهرهای (ساری – قائمشهر) و (ساری – سورک) هم جمعیت زیادی پراکنده شده اند .

از طرفی طبق گزارشات مرکز مدیریت راههای کشور ، محور ساری – قائمشهر یکی از پرتردد ترین محورهای کشور است که با مطالعاتی که بروی حجم تردد رفت و برگشت این محورها انجام شد ، نشان می دهد که حجم تردد روزانه در مسیر رفت و برگشت ، زیاد و تقریبا نزدیک به هم است . این نشان می دهد اکثر تردد بین ساری و قائمشهر ، تکراری و این شهروندان ساروی و قائمشهری و شهرهای اطراف هستند که برای کارهای روزمره به شهرهای یکدیگر سفر می کنند . از طرفی با کمی دقت به فاصله بین شهرهای ساری – قائمشهر و ساری – سورک و سرعت رشد آبادانی در حد واصل این شهرها ، می توان پیش بینی کرد که تا چند سال آینده این شهرها احتمالا بهم پیوسته خواهند شد .

با توجه به قرار گیری فرودگاه بین المللی ساری در شهرستان میاندرود ، شکل گیری کلانشهر ساری بزرگ (ساری – قائمشهر – میاندرود) که احتمالا جمعیتش هم حدود 500 هزار نفر هم می رسد ، مطمئنا سرعت توسعه ی این سه شهر را بیشتر می کند . لازم به توضیح است که پس از شکل گیری این کلانشهر ، سه فرمانداری در این شهر بزرگ واقع می شود ( ساری – قائمشهر – میاندرود) که این را هم می توان به فال نیک گرفت . این موضوع شباهت بسیاری با تهران بزرگ که از سه فرمانداری (تهران – شمیرانات – ری ) تشکیل شده است ، دارد .

با توجه به اینکه تقسیمات ، صرفا در جهت توسعه هر چه بیشتر مناطق و درنهایت افزایش رفاه شهروندان است ، مطمئنا موضوع ذکر شده سرعت توسعه ساری را دوچندان می کند .

محمد اتقائی