با برگزاری انتخابات هیأت فوتبال مازندران و انتخاب دوباره رحیم درزی خلردی با رأی قاطع مجمع، پرونده همه حاشیه‌ها، نقدها، ابهام‌ها و اختلافات بسته شد. اکنون فوتبال استان در نقطه‌ای ایستاده که بیش از هر زمان دیگری به همدلی، وفاق، هم‌افزایی و برنامه‌محوری نیاز دارد؛ دوره‌ای که در آن هیچ صدایی نباید بلندتر از صدای توسعه، اخلاق و کار حرفه‌ای باشد.

انتخابات هیأت فوتبال مازندران، با همه فراز و فرودها، حاشیه‌ها، گمانه‌زنی‌ها، سوءتفاهم‌ها و فضای پرتنش ماه‌های اخیر، سرانجام با رأی قاطع مجمع به پایان رسید. آنچه رقم خورد، نه‌فقط یک انتخاب فردی، بلکه انتخاب یک مسیر بود؛ انتخاب ثبات در برابر آشوب، عقلانیت در برابر هیاهو، و برنامه در برابر جنجال. این انتخابات نشان داد که در نهایت مرجع تصمیم‌گیری قانونی، همان مجمع فوتبال است؛ جمعی که با رأی و نظر رسمی خود، رحیم درزی خلردی را برای چهار سال دیگر به‌عنوان رئیس هیأت فوتبال استان برگزیدند.

اینکه چرا اعضای مجمع بار دیگر او را انتخاب کردند، تحلیل مستقلی می‌طلبد، اما یک نکته روشن است: با این رأی، فصل تازه‌ای آغاز شده است. انتخاب پایان راه نیست؛ آغاز مسئولیت است. مسئولیتی سنگین، پیچیده و نیازمند صبر، تدبیر و همدلی عمومی. امروز دیگر زمان مجادله‌های شخصی، اتهام‌زنی‌های رسانه‌ای، رقابت‌های فرساینده و شکاف‌های بی‌حاصل نیست. امروز فوتبال مازندران بیش از هر زمان دیگری محتاج یک «ائتلاف بزرگ فوتبالی» است؛ ائتلافی که در آن همه صداها شنیده شود، اما هیچ تنش و حاشیه‌ای مسیر رشد را مختل نکند.

در ماه‌های گذشته، فضای فوتبال مازندران به‌دلایل مختلف ملتهب بود. برخی اختلافات، برخی شبهات، برخی سوءبرداشت‌ها، و البته تلاش‌هایی از سوی بعضی جریان‌ها که به‌جای رقابت سالم، چندین بار فضا را مخدوش کردند. اما مهم‌ترین پیام انتخابات این بود که با رأی رسمی و شفاف مجمع، فصل مناقشه بسته شده است. حالا نوبت به فصل ساخت‌وساز معنوی و عملی می‌رسد؛ فصلی که در آن باید انرژی‌ها به‌جای تخریب، صرف توسعه شود.

اینجاست که نقش رحیم درزی خلردی، به‌عنوان فرد منتخب، نقشی دوچندان می‌شود. او علاوه بر مدیریت مجموعه، مسئول بازسازی فضای روانی فوتبال استان نیز هست. او باید هم رئیس باشد، هم میانجی، هم شنونده، هم تصمیم‌گیر. جامعه فوتبال از او انتظار دارد که با گسترده‌کردن دایره مشارکت، از همه ظرفیت‌ها استفاده کند. حتی از کسانی که امروز رقیب او بودند. در دنیای حرفه‌ای، رقابت پایان همکاری نیست؛ آغاز بلوغ است.

مازندران از معدود استان‌هایی است که هم در فوتبال پایه، هم استعدادهای فردی، هم در باشگاه‌داری و هم در علاقه‌مندی عمومی ظرفیت‌های عظیمی دارد. این استان در سال‌های گذشته ستاره‌های بزرگ ملی، مربیان شاخص، داوران مطرح و تیم‌های صاحب‌نام به فوتبال ایران معرفی کرده است. اما این ظرفیت‌ها به‌دلایلی نتوانستند آن‌طور که باید در مسیر توسعه قرار گیرند.

واقعیت این است که اختلاف‌های داخلی، بی‌ثباتی مدیریتی، فشارهای بیرونی، حاشیه‌های مکرر و گاهی تصمیمات عجولانه، فوتبال استان را سال‌ها عقب نگه داشت. در چنین شرایطی، طبیعی است که ادامه همان مسیر نتیجه‌ای جز عقب‌ماندن نخواهد داشت.

بنابراین مهم‌ترین پیام امروز این است: از این لحظه، اختلافات باید به پایان برسد.

نقد لازم است، مطالبه‌گری ضروری است، نظارت و شفافیت واجب است، اما نزاع و نفاق، سمّ مهلک فوتبال مازندران است.

انتخاب دوباره رحیم درزی خلردی را می‌توان به‌عنوان بازگشت مجمع به «خط توسعه» تفسیر کرد. مجمع امروز نشان داد که به‌جای هیاهو، دنبال کار است. به‌جای تنش، دنبال ثبات است. و به‌جای تغییرات انباشته و چندباره، به دنبال تکمیل برنامه‌های نیمه‌تمام است.

این رأی می‌تواند برای چهار سال آینده، فرصت طلایی باشد؛ فرصتی برای بازسازی زیرساخت‌ها، توسعه فوتبال پایه، تقویت آموزش مربیان، امضای تفاهم‌نامه‌های جدید، تنظیم ساختارهای مالی شفاف، ایجاد نظام حمایتی از استعدادهای شهرستان‌ها و شکل‌دهی یک هویت جدید برای فوتبال مازندران.

این جمله شاید شعاری به‌نظر برسد، اما در واقعیت رمز موفقیت است:

حتی کسانی که نتیجه را نپسندیدند، از امروز بخشی از سرمایه فوتبال استان هستند.

هیچ رئیس هیأتی در ایران بدون همراهی بدنه فوتبال موفق نشده و نخواهد شد. موفقیت حاصل یک اتحاد گسترده است؛ اتحاد مربیان، داوران، باشگاه‌ها، کارشناسان، رسانه‌ها، پیشکسوتان، بازیکنان و فعالان فوتبالی.

رحیم درزی و تیم مدیریتی او باید آغوش خود را برای همه منتقدان باز کنند. باید نشان دهند که رقابت را از دیروز بیرون گذاشته‌اند و می‌خواهند همه ظرفیت‌ها را در ساخت آینده به‌کار بگیرند. موفقیت فوتبال مازندران متعلق به شخص یا جریان خاصی نیست؛ متعلق به همه مردم استان است.

رسانه‌ها یکی از مهم‌ترین ارکان توسعه فوتبال هستند. آنچه در ماه‌های اخیر رخ داد، نشان داد اگر رسانه‌ها دچار چندصدایی منفی و نزاع‌های بی‌ثمر شوند، بیش از همه فوتبال زیان می‌بیند. اکنون زمان آن است که رسانه‌های سالم، حرفه‌ای و مسئولیت‌پذیر، رویکردی تازه در پیش بگیرند:

حمایت از برنامه‌محوری، مطالبه‌گری سالم، شفافیت و کمک به آرام‌سازی فضای فوتبال.

بصیرآنلاین، به‌عنوان رسانه‌ای که در تمام مدت تلاش کرد در چارچوب قانون، اخلاق حرفه‌ای و استانداردهای مطبوعاتی سخن بگوید، اکنون پس از پایان انتخابات، رویکرد خود را بر حمایت از توسعه و نقد منصفانه متمرکز می‌کند. این مسیر، مسیر حرفه‌ای است و باید ادامه یابد.

فوتبال مازندران اگر امروز به برنامه‌های واقعی، بودجه‌بندی متعادل، سرمایه‌گذاری هدفمند و سازماندهی حرفه‌ای برسد، می‌تواند ظرف چهار سال آینده حداقل دو تیم در لیگ‌های برتر کشور داشته باشد. همچنین می‌تواند به‌عنوان قطب تولید بازیکن در فوتبال ایران مطرح شود.

استان ما حداقل دوازده شهر فوتبال‌خیز دارد؛ ده‌ها استعداد ممتاز؛ شبکه بزرگی از مربیان رده‌های پایه؛ ده‌ها داور فعال و چندین باشگاه نیمه‌حرفه‌ای. اگر این ظرفیت‌ها هماهنگ شوند، فوتبال مازندران می‌تواند آینده‌ای متفاوت رقم بزند.

پایان انتخابات به‌معنای پایان نظارت نیست. شفافیت، اجرای برنامه، پاسخگویی، اخلاق‌گرایی و کارآمدی باید محور چهار سال آینده باشد. رسانه‌ها، نخبگان و اهالی فوتبال حق دارند بپرسند، نقد کنند و تحلیل کنند. اما این نقد باید سازنده باشد، نه تخریبی.

رحیم درزی باید از همین امروز، برنامه عملیاتی چهارساله خود را منتشر کند؛ از هدف‌گذاری‌ها تا مسیر بودجه، از تقسیم مسئولیت‌ها تا شاخص‌های ارزیابی. فوتبال استان نیازمند شفافیت و مشارکت گسترده است.

تنش‌های اخیر ثابت کرد که فوتبال مازندران به یک «بازسازی اخلاقی» نیاز دارد. فضای فوتبال باید دوباره اخلاق‌محور شود؛ احترام، گفت‌وگو، نقد حرفه‌ای، رقابت سالم و پرهیز از حاشیه. مسئولان، مربیان، داوران، مدیران باشگاه‌ها و رسانه‌ها، همگی در این بازسازی نقش دارند.

چهار سال آینده، چهار سال تصمیم‌های بزرگ است. تصمیم‌هایی که می‌تواند فوتبال استان را از چرخه فرسایشی سال‌های گذشته خارج کند.

اکنون مازندران به یک نقطه عطف رسید. انتخابات تمام شد، اما فوتبال تازه شروع شده است. از امروز همه ما باید با یکدیگر باشیم: وفاق به جای نفاق، همکاری به جای تخریب، عقلانیت به جای هیاهو، و برنامه‌محوری به جای حاشیه‌سازی.

رحیم درزی خلردی رأی مجمع را گرفت؛ اما رأی افکار عمومی را فقط با کار، اخلاق و شفافیت خواهد گرفت.

فوتبال مازندران می‌تواند چهار سال طلایی پیش‌رو داشته باشد؛ به شرطی که همه ما، از مسئولان تا فعالان و رسانه‌ها، مسیر همکاری و همدلی را انتخاب کنیم.

پایان مناقشه آغاز مسئولیت است و امروز، فوتبال مازندران بیش از هر زمان دیگری مستحق آینده‌ای روشن است.