در سال ۱۴۰۱، «نساجی شماره یک قائمشهر» با زمین، ساختمان، تجهیزات و مستغلات آن، توسط کارشناس رسمی دادگستری حدود ۷۰۰ میلیارد تومان قیمت‌گذاری شده بود. اما حالا در سال ۱۴۰۳، تنها با قیمت پایه حدود ۵۰۰ میلیارد تومان وارد مزایده شده و طبق اطلاعات غیررسمی، در حال واگذاری به یک پیمانکار خاص ساختمانی است؛ یعنی تنها حدود ۵ میلیون تومان به‌ازای هر مترمربع برای یکی از ارزشمندترین املاک مرکز شهر!
بله، مزایده برگزار شده؛ اما مزایده‌ای که مردم حتی صدایش را نشنیدند!
چرا این مزایده در سکوت و بی‌اطلاع‌رسانی مؤثر و شفافیت لازم برگزار شد؟
آیا شهرداری و شورای شهر مسئولیت ندارند درباره فروش اموال عمومی به مردم پاسخ بدهند؟
آیا در این کارشناسی، همه دارایی‌های جانبی نساجی اعم از نهر آب و استخر گرفته تا تجهیزات صنعتی و زمین‌های مرتبط و وابسته به‌درستی لحاظ شده‌اند؟
آیا بررسی و ارزیابی بدون حضور کارشناسان تأسیسات، ماشین‌آلات و برق، قابل اعتماد و قابل استناد است؟
و سؤال مهم‌تر:
اگر این ملک متعلق به یکی از مسئولان بود، حاضر بود آن را با ۴۰ درصد تخفیف بفروشد؟
در دوره‌ای که شعار شفافیت و صیانت از اموال عمومی سر داده می‌شود، چرا شورای شهر و شهرداری قائمشهر در برابر این واگذاری پرابهام سکوت کرده‌اند؟
فروش غیرمنصفانه نساجی شماره یک، حتی با برگزاری یک مزایده به ظاهر رسمی، همچنان یک تاراج است؛ فقط با ظاهری قانونی! مردم این شهر، این واگذاری را فراموش نخواهند کرد.
افکار عمومی بیدار است؛ رسانه‌ها و مردم، این پرونده را رها نخواهند کرد.
محمود احمدی
مدیرمسئول