در یکی از تازه‌ترین گفت‌وگوهای تلویزیونی، استاندار محترم مازندران سخنی بیان کرد که نه‌تنها در تاریخ مدیریت این استان ثبت خواهد شد، بلکه شاید به‌عنوان یکی از نمادهای تلخ «فاصله ذهنی مسئولان از مردم» در ذهن‌ها بماند.
ایشان در حالی از منطقه آزاد مازندران دفاع کردند که گفتند: «آرزوی دیرینه جوانان مازندران، آوردن ماشین‌های خارجی بدون عوارض گمرکی بود و این آرزو محقق شده است.»
راستش را بخواهید، باید از آقای استاندار تشکر کرد. چون با همین یک جمله، صورت مسئله را روشن‌تر کرد. حالا فهمیدیم چرا در مازندران، با وجود این همه ظرفیت خدادادی، هنوز هم جوانان بیکارند، ازدواج نمی‌کنند، مهاجرت می‌کنند و زندگی‌شان از هم می‌پاشد.
چون آرزوی ما را به ماشین تقلیل داده‌اند!
آرزوی ما چه بود؟
آرزوهای واقعی جوان مازندرانی را باید از دل روستاهای خاموش، از شهرهای صنعتی نیمه‌جان، از ساحل‌های قفل‌شده و از زمین‌های کشاورزی متروکه شنید؛ نه از لابلای کاتالوگ خودروهای خارجی.
جوان مازندرانی آرزویش این نبود که ماشین بی‌عوارض سوار شود. آرزویش این بود که:
شغلی داشته باشد تا بتواند ماشین بخرد
درآمدی داشته باشد تا بتواند ازدواج کند
خانه‌ای داشته باشد تا فرزند بیاورد
امیدی داشته باشد تا در استان بماند
این‌ها بود آرزوی او؛ نه بنز و بی‌ام‌و و ماشین‌هایی که در جاده‌های ناایمن استان، گره کور ترافیک را بیشتر می‌کنند.
منطقه آزاد یا سراب آزاد؟
ما از حامیان منطقه آزاد بودیم، اما نه این منطقه آزادی که حالا در حال تحریف آن هستید.
ما گفتیم منطقه آزاد باشد تا صادرات شکل بگیرد، تا تجارت مرزی ایجاد شود، تا سرمایه‌گذاری خارجی بیاید، تا زنجیره ارزش صنایع غذایی، گردشگری، چوب و دریایی مازندران توسعه یابد.
ما نگفتیم منطقه آزاد راهی برای واردات خودروهای لاکچری بدون عوارض باشد.
وقتی استاندار یک استان، مهم‌ترین دستاورد منطقه آزاد را واردات خودرو معرفی می‌کند، یعنی عملاً اعتراف کرده که نه برنامه‌ای برای توسعه دارد، نه تصویر روشنی از آرمان مردم.
یعنی منطقه آزاد را با نمایشگاه خودروی بدون عوارض اشتباه گرفته است.
طعنه‌وارترین جمله سال
باید اعتراف کرد که در میان تمام جملات گفته‌شده در سال‌های اخیر از سوی مقامات استانی، این جمله از استاندار مازندران، به‌حق می‌تواند در صدر فهرست «طعنه‌بارترین جملات سال» قرار گیرد.
آیا واقعاً جوان مازندرانی، شب‌ها با آرزوی ماشین بی‌عوارض به خواب می‌رود؟
آیا کسی از جناب استاندار پرسیده که چند درصد از جوانان مازندران حتی توان خرید پراید دارند، چه برسد به ماشین‌های برند خارجی؟
وقتی واژه‌ها علیه مردمند
جناب آقای استاندار!
آرزو، واژه کوچکی نیست. واژه‌ای است که با خون دل مادران، با عرق کارگران، با رنج کشاورزان و با بغض جوانان تنهای این استان شکل می‌گیرد.
شما حق ندارید آرزوهای مردم را تحقیر کنید. حق ندارید سطح خواسته‌های یک نسل را پایین بیاورید تا کارنامه خودتان را بالا ببرید.
آرزوهای مردم در بنز و بی‌ام‌و خلاصه نمی‌شود.
در امید، در زندگی، در ماندن، در ساختن خلاصه می‌شود.
مازندران قربانی سوءمدیریت
مازندران در حال حاضر قربانی نگاه‌های سطحی، شعارهای بی‌پشتوانه، و مدیرانی است که بیشتر در فضای رسانه‌ای حرف می‌زنند تا میدان عمل.
منطقه‌ای با هزاران هکتار زمین حاصلخیز، جنگل‌های هیرکانی، دریا، بندر، فرودگاه، دانشگاه، نیروی انسانی تحصیل‌کرده و موقعیت استراتژیک؛ چرا باید آرزویش واردات ماشین باشد؟
شما از آرزو می‌گویید؛ ما از آوار می‌گوییم!
چند پرسش بی‌پاسخ از استاندار
۱. منطقه آزاد مازندران چه برنامه‌ای برای اشتغال جوانان دارد؟
۲. سهم تولید، صادرات، تجارت دریایی و گردشگری در این منطقه آزاد چقدر است؟
۳. آیا ماشین وارداتی می‌تواند بیکاری را کم کند؟
۴. آیا وعده آوردن خودروهای بی‌عوارض، فریبی برای ساکت کردن مردم نیست؟
۵. چرا آرزوهای مردم را تقلیل می‌دهید؟ چون نمی‌خواهید پاسخگوی آرزوهای واقعی باشید؟
شما برای کدام مردم حرف می‌زنید؟
جناب استاندار!
شما وقتی از "تحقق آرزوی مردم" سخن می‌گویید، دقیقاً از کدام مردم سخن می‌گویید؟
مردم پایین‌دست، مردم بی‌درآمد، کارگران روزمزد، جوانان مهاجر، زنان سرپرست خانوار، دامداران بی‌دام، کشاورزان بی‌زمین یا دلالان واردات خودرو؟
شما با این جمله خود، مردم را دو دسته کردید: آن‌ها که آرزو دارند کار کنند و آن‌ها که فقط ماشین سوار شوند.
و متأسفانه، طرف دوم را انتخاب کردید.
منطقه آزاد یا منطقه خاص؟
اگر منطقه آزاد قرار است فقط واردات خودرو را تسهیل کند، آن هم برای عده‌ای خاص که توان خرید دارند، این دیگر "منطقه آزاد تجاری" نیست، "منطقه خاص رانتی" است.
اگر مسئولان ما به‌جای باز کردن درهای تولید، فقط گمرک واردات را حذف می‌کنند، این به‌معنای نادیده گرفتن ظرفیت داخلی و توهین به تلاش فعالان اقتصادی است.
ما آرزوی بزرگ داریم؛ شما چطور؟
ما جوانان این سرزمین، آرزوهای کوچک نداریم؛
ما آرزوی ساختن داریم، نه وارد کردن
ما آرزوی ماندن داریم، نه مهاجرت
ما آرزوی امید داریم، نه ویترین خودروهای لاکچری
ما آرزوی کار داریم، نه قسط بی‌پایان برای ماشین‌های بی‌عوارض
و شما، اگر واقعاً نماینده این مردم هستید، چرا زبان آن‌ها نیستید؟
سخن پایانی: مردم را ساده فرض نکنید
مسئولانی که حرف از آرزوی ماشین می‌زنند، یا مردم را نمی‌شناسند، یا خود را به ناآگاهی می‌زنند.
و ما، به‌عنوان رسانه‌ای که سال‌هاست درباره منطقه آزاد مازندران روشنگری کرده‌ایم، هشدار می‌دهیم:
📌 منطقه آزاد، اگر به‌جای موتور توسعه، تبدیل به ویترین خودروهای خارجی شود،
📌 اگر به‌جای گسترش صادرات، فقط رونق واردات را به‌دنبال داشته باشد،
📌 اگر به‌جای اشتغال، فقط نمایش باشد،
آن‌گاه مردم از آن عبور خواهند کرد و مسئولانی که به آرزوی مردم توهین کردند، باید پاسخگوی اعتماد بربادرفته باشند.
آقای استاندار
شما از ابتدا هم اشتباهی آمدید
این را ما از اول هم می دانستیم...
محمود احمدی
مدیرمسئول