اگرچه نمایندگان مجلس موظف به قانون‌گذاری، نظارت و پیگیری مطالبات حوزه انتخابیه خود هستند، اما در برخی موارد، شاهد سکوتی سنگین و تأمل‌برانگیز از سوی برخی چهره‌های صاحب‌نفوذ در برابر بحران‌هایی هستیم که مستقیماً با جان و سلامت مردم گره خورده‌اند.
یکی از این چهره‌ها، آقای دکتر علی‌اصغر باقرزاده، نماینده مردم شریف بابلسر و فریدونکنار است؛ کسی که گفته می‌شود از حامیان اصلی مدیرکل کنونی انتقال خون مازندران است. این حمایت بی‌چون و چرای سیاسی، در حالی ادامه دارد که افکار عمومی، رسانه‌ها و حتی برخی بدنه‌های درونی سازمان انتقال خون استان، از وضعیت مدیریت، عملکرد، شیوه استخدام و اخراج، و نحوه هزینه‌کرد منابع، به شدت نگران و ناراضی‌اند.
آیا سکوت جنابعالی به معنای رضایت است؟ یا آن‌گونه که شنیده‌ها می‌گویند، منافع سیاسی و لابی‌های فردی بر منافع عمومی سایه انداخته است؟
سکوت سنگین، در برابر زنگ خطر انتقال خون
مازندران استانی استراتژیک، پرجمعیت و توریستی است. نیاز به فرآورده‌های خونی در آن، همیشگی و حیاتی است. اما آنچه در ماه‌های اخیر از درون مجموعه انتقال خون استان برداشت می‌شود، بیشتر از آنکه اطمینان‌بخش باشد، موجب ترس، تردید و نگرانی است.
در شرایطی که شنیده می شود منابع انسانی باتجربه، یکی پس از دیگری حذف می‌شوند؛ رانندگانی بدون تخصص کافی، در مأموریت‌های حساس حمل خون استفاده می‌شوند؛ پاسخگویی مدیریتی وجود ندارد؛ گزارش‌های مالی شفاف منتشر نمی‌شود؛ و تکذیب‌ها، جای شفاف‌سازی را گرفته‌اند، چرا باید نماینده‌ای که مدعی نظارت و حمایت از سلامت مردم است، بی‌تفاوت بماند؟
آیا منافع سیاسی مهم‌تر از سلامت مردم شده‌اند؟
تعامل یا تسامح سیاسی؟
در میان پرسش‌های جدی که این روزها از سوی مردم و رسانه‌ها مطرح می‌شود، یک نکته پررنگ‌تر است: چرا آقای باقرزاده، هیچ واکنشی نسبت به مسائل حاد انتقال خون استان، به‌ویژه در حوزه مدیریتی، عملکردی، استخدامی، نظارتی و حتی ایمنی نداشته‌اند؟
آیا این بی‌تفاوتی صرفاً ناشی از ناآگاهی است؟ یا پشت این سکوت، تعاملی سیاسی و پشت‌پرده با مدیرکل فعلی نهفته است؟
شنیده‌ها حاکی از آن است که جنابعالی در حلقه‌ای قرار دارید که حمایت تمام‌قد از مدیرکل فعلی انتقال خون را در دستور کار خود دارد. این حمایت، نه‌تنها در ترازوی عملکرد نمی‌گنجد، بلکه بهای آن، اختلال در سیستم حیاتی خون‌رسانی استان و به خطر افتادن جان بیماران و نیازمندان به خون است.
مجمع خیرین یا مجمع سلیقه‌ای؟
یکی از نقاط پرابهام در ماجرای انتقال خون مازندران، عملکرد مجمع خیرین آن است. مجمعی که درباره نحوه انتخاب اعضای آن، زمزمه‌هایی از سلیقه‌گرایی و غیرقانونی بودن مطرح است. گزارش رسمی و شفاف از کمک‌های نقدی و غیرنقدی این مجمع، تا امروز منتشر نشده است. شائبه‌ها در حال افزایش است، اما باز هم صدای مطالبه از سوی جنابعالی شنیده نمی‌شود.
آیا نظارت بر عملکرد مجامع وابسته به حوزه سلامت مردم، نباید در اولویت شما باشد؟ یا ترجیح می‌دهید همچنان فقط نظاره‌گر باشید؟
آقای دکتر باقرزاده!
چرا در برابر اخراج پرسنل سکوت کردید؟
اخیراً اخباری از اخراج حدود ۱۰ نفر از پرسنل شاغل در پایگاه‌های مختلف انتقال خون استان بیان شده است. هرچند این اخراج‌ها ظاهراً موردی و بدون مستندات رسمی بوده، اما در حالی صورت گرفته که بسیاری از پایگاه‌ها با کمبود نیرو مواجه هستند و احتمال دارد تأمین خدمات به بیماران مختل شود.
با توجه به اینکه گفته می‌شود اعتبار مورد نیاز تأمین شده، چرا با فشار و مطالبه‌گری از سوی نماینده‌ای مانند شما، جلوی این رفتارهای شبه‌سلیقه‌ای گرفته نشده است؟ چرا تا امروز، یک موضع شفاف درباره آن اتخاذ نکرده‌اید؟ سکوت شما، یعنی همراهی؟
جناب آقای باقرزاده!
اگر ما سکوت کنیم، اگر رسانه‌ها خاموش شوند، اگر مردم به اخبار بی‌تفاوت شوند، آن‌گاه میدان به تمامیت‌خواهان، مدیران ناکارآمد و سیستم‌های فاسد واگذار خواهد شد.
سکوت شما در برابر زنگ خطرهایی که از انتقال خون مازندران بلند شده است، به معنای همراهی تلقی می‌شود. در حالی که مردم از نماینده خودشان انتظار صدای عدالت، نظارت، شفافیت و پیگیری دارند.
آیا برای مردم فریدونکنار و بابلسر، پایگاه انتقال خون بی‌اهمیت است؟
در همین حوزه انتخابیه شما، احداث پایگاه انتقال خون با چالش‌هایی مواجه است. آیا با این وضعیت نابسامان در استان، و ضعف‌های مدیریتی که گفته می شود گریبان این مجموعه را گرفته، احداث چنین پایگاهی بدون زیرساخت و نظارت دقیق، کمکی به مردم منطقه خواهد کرد یا به بحرانی دیگر دامن خواهد زد؟
سؤال ما این است:
آیا اطلاع دارید در حوزه انتخابیه‌تان چه می‌گذرد؟
آیا می‌دانید مردم چه نگرانی‌هایی درباره سلامت و خدمات انتقال خون دارند؟
آیا با این سکوت، تأیید می‌کنید که اولویت شما تعاملات سیاسی است، نه جان مردم؟
درخواست ما چیست؟
رسانه ما، به‌عنوان بخشی از افکار عمومی، از جنابعالی درخواست می‌کند:
1. شفاف درباره موضع خود نسبت به وضعیت انتقال خون مازندران توضیح دهید.
2. پاسخ دهید که آیا حامی سیاسی مدیرکل فعلی هستید یا خیر؟
3. توضیح دهید چرا در برابر حذف نیروی انسانی، بی‌برنامگی مدیریتی، عملکرد مشکوک مجمع خیرین، و نبود شفافیت مالی، موضع نگرفته‌اید؟
4. بگویید چه اقدام عملی برای احداث پایگاه انتقال خون در حوزه انتخابیه خودتان انجام داده‌اید؟
5. و در نهایت پاسخ دهید که آیا منافع شخصی و سیاسی را بر سلامت مردم ترجیح داده‌اید یا خیر؟
حرف آخر
ما می‌نویسیم چون نگرانیم.
ما مطالبه می‌کنیم چون سکوت، یعنی مرگِ تدریجیِ سلامت عمومی.
جناب دکتر باقرزاده!
مردم منتظر شفاف‌سازی شما هستند.
لطفاً به‌جای تعاملات پشت‌پرده، برای یک‌بار هم که شده، در برابر افکار عمومی پاسخگو باشید.
محمود احمدی
مدیرمسئول