شهردار جدید ساری، حسن احمدی، با رأی ۷ نفر از ۹ عضو شورای شهر ساری منصوب شد؛ انتصابی که پس از کش‌و‌قوس‌های فراوان در نهایت رسمی شد. اما درست در آغاز مسیر مدیریتی او، شنیده‌هایی نگران‌کننده از درون شورا به گوش می‌رسد؛ شنیده‌هایی که از تلاش برخی اعضای شورای شهر برای سهم‌خواهی مدیریتی، اعمال نفوذ و گماردن افراد نزدیک به خود در پست‌های کلیدی شهرداری حکایت دارد.
شورا؛ ناظر یا مداخله‌گر؟
شورای شهر وظیفه دارد بر عملکرد شهردار نظارت داشته باشد، نه آن‌که در کار اجرایی دخالت مستقیم کند. اعضای شورا باید ابتدا از عملکرد شهردار حمایت کنند و پس از گذشت زمان معقولی – حداقل شش ماه – در صورت ناکارآمدی، رویکرد انتقادی در پیش گیرند. اما آنچه در حال وقوع است، نشان از شتاب در تسویه‌حساب‌های سیاسی، دخالت‌های پشت‌پرده و بهره‌برداری انتخاباتی از مناصب شهرداری دارد.
آنچه امروز ساری نیاز دارد، مدیریت شجاع، پاک‌دست، متخصص و مستقل است، نه مدیری که به‌واسطه بده‌بستان‌های پشت پرده، زیر فشار سهم‌خواهان شورا، تبدیل به عروسک خیمه‌شب‌بازی شود. اعضای شورای شهر اگر واقعاً دغدغه مردم را دارند، باید دست‌کم ۶ ماه به شهردار فرصت بدهند تا عملکردش را نشان دهد؛ نه اینکه از نخستین روزهای معارفه، در پی چانه‌زنی برای انتصاب این و آن باشند.
چنین رویه‌ای، نه فقط از مصادیق فساد نرم و مدیریت قبیله‌ای است، بلکه ضربه‌ای مهلک به اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی مردم ساری خواهد بود.
شورا باید در جایگاه ناظر بماند، نه بازیگر پشت پرده
مطالبه‌گری مردم این‌بار واضح است: اجازه ندهید شهردار ساری گروگان مطامع انتخاباتی شود. فضای مدیریت شهری، نباید صحنه تدارکات تبلیغات انتخاباتی برخی اعضا شود. اگر قرار باشد هر عضو شورا، مدیری را برای تأمین منافع سیاسی خود تحمیل کند، باید فاتحه توسعه شهری را خواند.
ما از همه اعضای شورای شهر انتظار داریم:
تا زمانی که شهردار، تخلف آشکار و ضعف جدی نداشته، از او حمایت کنند.
در انتصابات دخالت نکنند و تنها معیار را شایستگی قرار دهند.
از نگاه سیاسی و انتخاباتی به شهرداری فاصله بگیرند.
پاسخگوی افکار عمومی درباره شفافیت عملکرد خود باشند.
مدیریت قبیله‌ای؛ سم پنهان توسعه شهری
یکی از آسیب‌های جدی برای شهرهایی مانند ساری، گرفتار شدن در دام مدیریت قبیله‌ای و سیاسی‌کاری است. اینکه مدیران شهری نه بر اساس شایسته‌سالاری و کارآمدی، بلکه صرفاً به دلیل نزدیکی به یک عضو شورا منصوب شوند، تهدیدی است برای اعتماد عمومی، بهره‌وری سازمانی و اجرای پروژه‌های توسعه‌ای.
شهرداری ساری؛ قربانی رانت و بازی‌های انتخاباتی؟
در حالی‌که کمتر از یک‌سال به انتخابات شورای شهر ساری باقی مانده، برخی اعضای شورا تلاش دارند از ساختار شهرداری به‌عنوان پایگاه تبلیغاتی خود استفاده کنند. انتصاب مدیران همسو، توزیع منابع به نفع گروه‌های خاص و سنگ‌اندازی در مسیر اجرای برنامه‌های مستقل شهردار از جمله مصادیق فساد نرم و پنهان در مدیریت شهری است.
مطالبه مردم؛ شفافیت و شایسته‌سالاری
مردم ساری، از اعضای شورای شهر انتظار دارند که به جای مداخله در انتصابات، بر شفافیت مالی، بهبود خدمات شهری، توسعه پایدار و رفاه شهروندان تمرکز کنند. مشارکت شهروندان، شفاف‌سازی قراردادها، انتشار عمومی انتصابات و گزارش‌های عملکرد، می‌تواند گامی بزرگ برای بازسازی اعتماد عمومی باشد.
رسانه‌ها و نهادهای نظارتی چه باید بکنند؟
در برابر چنین روندهایی، نقش رسانه‌های مستقل و نهادهای نظارتی بسیار حیاتی است. افشاگری، شفاف‌سازی، مطالبه‌گری و تحلیل کارشناسی باید جای خالی سکوت و مماشات را پر کند. افکار عمومی، بزرگ‌ترین سرمایه شهرداری است و نباید قربانی بازی‌های کوتاه‌مدت انتخاباتی شود.
ساری نیازمند مدیریتی مستقل، مردمی، شفاف و مبتنی بر شایسته‌سالاری است؛ نه مدیریت سیاسی، رانتی و بسته. اگر قرار باشد شورا به جای نماینده مردم، به بازیگر پشت‌پرده تبدیل شود، باید منتظر آینده‌ای تاریک در توسعه شهری ساری باشیم.
مردم، نخبگان، رسانه‌ها و نهادهای مدنی باید هوشیار باشند و با صدای بلند مطالبه کنند: شفافیت، عدالت و شایسته‌سالاری را در شهرداری ساری.
محمود احمدی
مدیرمسئول
کلمات کلیدی:
شهرداری ساری
شورای شهر ساری
انتخابات شورای شهر ساری
مدیریت شهری ساری
فساد نرم
رانت مدیریتی
مدیریت قبیله‌ای
شایسته‌سالاری در شهرداری
توسعه شهری مازندران
اخبار ساری
مطالبه‌گری مردمی
عملکرد شورای شهر ساری